goar : diforc'h etre ar stummoù

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
DDiverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 47: Linenn 47:
#:* ''... ar re a '''c'hoar''' ...''', Kenteliou Persoun Ars, 3
#:* ''... ar re a '''c'hoar''' ...''', Kenteliou Persoun Ars, 3
#:* ''— Doue am zelaou hag a c'hoar ne lavaran ket a c'hevier''. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 277.)
#:* ''— Doue am zelaou hag a c'hoar ne lavaran ket a c'hevier''. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 277.)



{{-gwelet-}}
{{-gwelet-}}

Stumm eus an 6 Kzu 2015 da 08:50

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Eus gwar gant un emdroadur ster : krommuvelkuñvgorrek[1].
(Furm anv-kadarn) : Eus koar gant ur c'hemmadur dre vlotaat.
(Furm verb) (1530) Goar e krennvrezhoneg[2], a vefe deuet eus ar ger kentvrezhonek *wọir (da geñveriañ gant ar ger kembraek gŵyr)[3] aet da gouer, goer e gwenedeg[4].

Anv-kadarn

goar /ˈgwɑːr/ (furm vihanaat lies goarigoù)

  1. Amzer vak ha dibres.
  2. Gorregezh.

Deveradoù

Troidigezhioù

Amzer vak
Gorregezh

Furm verb

Kemmadur Furm
hep goar
dre vlotaat oar
amreizh oar

goar /ˈgwɑːr/

  1. Furm ar verb gouzout e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
    Hep kemmadur :
    Gant ur c'hemmadur g/o :
    Gant ur c'hemmadur g/c'h :
    • ... ar re a c'hoar' ..., Kenteliou Persoun Ars, 3
    • — Doue am zelaou hag a c'hoar ne lavaran ket a c'hevier. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 277.)

Gwelet ivez

Furm anv-kadarn

goar /ˈgwɑːr/

  1. Furm kemmet an anv-kadarn koar.

Gwelet ivez

Daveoù

Roll an daveoù :