goar

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Eus gwar gant un emdroadur ster : kromm — uvel — kuñv — gorrek^[1].

(Furm anv-kadarn) : Eus koar gant ur c'hemmadur dre vlotaat.

(Furm verb) (1530) Goar e krennvrezhoneg^[2], a vefe deuet eus ar ger kentvrezhonek *wọir (da geñveriañ gant ar ger kembraek gŵyr)^[3] aet da gouer, goer e gwenedeg^[4].

Anv-kadarn

goar /ˈgwɑːr/ (furm vihanaat lies goarigoù)

1. Amzer vak ha dibres.
2. Gorregezh.
   • Àr he goar d’ar gêr emañ aet. — (Henri Guillerm, Loeiz Herrieu, Men dous e-barzh Recueil de Mélodies Bretonnes recueillies dans les campagnes, a. Davis, Kemper, 1908 ?, p. 36.)

Deveradoù

• àr ar goar

Troidigezhioù

Amzer vak

• alamaneg : Muße ^(de)
• galleg : loisir ^(fr)
• saozneg : leisure ^(en)

Gorregezh

• galleg : facilité ^(fr) , lenteur ^(fr)
• saozneg : slowness ^(en)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	goar
dre vlotaat	oar
amreizh	oar

goar /ˈgwɑːr/

1. Furm ar verb gouzout e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

   Hep kemmadur :

   • − Ne oar ket ? − Goar. — (?, p. ?.)
   • Mar goar un dra e lâro dit. — (?, p. ?.)
   • − [...], Doue hepken hen goar [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 250.)
   • − Nikun n'hen goar, eme an ostizez, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 107.)

   • — [...]. Hini ac'hanomp n'her goar, hag ar re a zigas bevanz d'eomp, ne c'houzont ket ken nebeut, her goulenn em beuz great diganto. [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 105.)

   • Ar sent hen goar ervat. — (Sant Liguori, troet gant Gabriel Milin, Penaos karet Jezus-Krist, Brest, 1900, p. 132.)
   • − [...]. Ne c'hell nemet tevel war ar poent-se o vezañ n'her goar ket. [...]. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 23.)
   • « Gouzout a ra darvoudoù n'eus nemet Tristan, c'hwi ha me hag o goar. [...]... » — (Langleiz, Tristan hag Izold, Al Liamm, 1958, eil emb. 1972, p. 187.)

   Gant ur c'hemmadur g/o :

   • [...] ; ne c'hoar den. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 297.)

   • Ha goulskoude, piv oar? — (Lan ar Bunel, Laouig ar Penker, eun danvez beleg, Brest, 1929, p. 7.)

   Gant ur c'hemmadur g/c'h :

   • ... ar re a c'hoar' ..., Kenteliou Persoun Ars, 3

Gwelet ivez

• c'hoar
• koar
• ne oar

Furm anv-kadarn

goar /ˈgwɑːr/

1. Furm kemmet an anv-kadarn koar.

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne, p. 135.
• ^[2] : Grand Mystère de Jesus, embannet e 1865 gant Kervarker diwar an embannadur kentañ e 1530, 196b.
• ^[3] : Kenneth Jackson, A Historical Phonology of Breton, The Dublin Institute For Advanced Studies, 1967, p. 436
• ^[4] : Kartenn niverenn 238 an ALBB : kartenn 238