tostaat : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
||
Linenn 1: | Linenn 1: | ||
{{=br=}} |
|||
{{-etim-}} |
{{-etim-}} |
Stumm eus an 16 C'hwe 2014 da 09:54
Brezhoneg
Etimologiezh
Verb
tostaat /tosˈtɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : tostaet)
- Dont tostoc'h
- Job a oa tostaet. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 32.)
- Ne spurmanted diwezh ebet d'ar « gwlizhaj » hogen klevout a raed trouz kammedoù Klaoda ha Yona, an amezeien, o tostaat war [an] hent-karr. — (Jakez Konan, NOZ AR PELLGENT, Al Liamm niv. 65, Du-Kerzu 1957, p. 14.)
- Tostaat da unan bennak.
- … difennet en devoa zoken eus e wreg lezel ar bugel da vont da c’hoari war aod ar mor hag ivez da dostaat d’e vag, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 111.)
- Dre he zinou ha dre he c'homzou e roas da intent d'an estranjour diwall da dostât d'al lec'h-ze ; ... — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 4.)
- Tostaat ouzh unan bennak.
- Ne welit ket e tostaont ouzh ar penn all ? — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 85.)
- Ya ! fiñval a rae ar sklerijenn war vantell ar siminal, ha tostaat a rae didrouz ouzh tal ar gwele. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 52.)
- Pa darzh skinoù kentañ an heol, a-rez an dremmwel, e tosta Marzhin ouzh dorioù kêr hag e c'hourc'hemenn outo digeriñ. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 76.)
- tostaat un dra bennak ouzh un dra all
- Tostait ar bank ouzh an daol.
Gerioù enepster
Divinadelloù
- Petra a rez a-raok antren en ti ? - Tostaat dezhañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 329.)
Troidigezhioù
- galleg : s'approcher (fr) ; approcher (fr)