er-maez : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
||
Linenn 39: | Linenn 39: | ||
{{-tro-}} |
{{-tro-}} |
||
* {{fr}} : {{tro|fr|au dehors}}, {{tro|fr|dehors}}, {{tro|fr|en dehors}} |
* {{fr}} : {{tro|fr|à l'extérieur}}, {{tro|fr|au dehors}}, {{tro|fr|dehors}}, {{tro|fr|en dehors}} |
||
[[Rummad:Brezhoneg eeun]] |
[[Rummad:Brezhoneg eeun]] |
Stumm eus an 7 Her 2013 da 09:34
Brezhoneg
Etimologiezh
Adverb
er-maez /ɛrˈmɛːs/
- En diavaez (diwar-benn al lec'hioù, an traoù kloz)
- [...], rak aon en deus, mar chomfe dilizher, da vezañ taolet er-maez gant e wreg hag e vugale pa soñjo nebeutañ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 73.)
- Lod a yae d'ar gêr da gaout o zud, ha lod all a yae, evel bleizi, da lojañ er-maez e-touez al lann pe e-kreiz ar c'hoadoù... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 15.)
- Daoust hag adarre e oant an eil e divrec'h egile, ha me er-maez, a-gostez, estrenez ? — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 96.)
- Bezañ er-maez : bezañ en diavaez eus ul lec'h
- <skouer.>
- (dre skeudenn-lavar) Chom er-maez : kaout lamm, bezañ korbellet
- <skouer.>
- Dont er-maez : mont en diavaez eus ul lec'h
- Krial a rejont war an hini a yoa e-barzh en ur lavaret dezhañ dont er-maez da evañ ur banne ganto, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 31.)
- Kas er-maez : kas en diavaez eus ul lec'h
- <skouer.>
- Mont er-maez : mont en diavaez eus ul lec'h
- Pak da c'houzoug ervat pa'z i er-maez. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 391.)
- (dre skeudenn-lavar) Mont er-maez : bezañ gwerzh vat dezhañ (diwar-benn ar marc'hadourezhioù)
- <skouer.>
- (dre skeudenn-lavar) Mont er-maez : lavaret re
- <skouer.>
- (merdeadurezh) Mont er-maez : kuitaat ar porzh evit mont war vor
- <skouer.>
Gerioù enepster
Troioù-lavar
Krennlavarioù
- Pa vez tomm an heol an deiz kentañ a viz C'hwevrer e teu al louz er-maez eus e doull da c'harmat d'ar goañv da zonet. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 326.)