kreiz

Brezhoneg

Etimologiezh

« Kalon » ent etimologel. Kar eo ar gerioù kembraek craidd, heniwerzhonek cride, iwerzhonek croidhe, skosek cridhe, a zeufe holl eus ur ger keltiek *kridyo- evit kṛdyo-. Da dostaat ouzh ar gerioù henc'hresianek ϰαρὸ-ια ϰαρὸ-ίη, latin cor (cord-is), lituanek szird-í-s, gotek hairt-ō, saoznek heart, alamanek Herz. Evit ar ster, sellet ouzh ar gerioù henslavek srèda, ha rusianek seredá « kreiz ».^[1]

Anv-kadarn

kreiz /ˈkrɛjs/ gourel (liester : kreizoù)

1. (Matematik) (ur segmant) Poent e piaou d'ur segmant, ha keitpell diouzh e bennoù.

   <skouer>.

   • Bezet hir pe bezet berr E-barzh ar c’hreiz emañ an hanter.

2. kreiz un den:

   • Tridal a ra va c’halon em c’hreiz ouzh ho klevet — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 23.)
   • Va c’halon a drid em c’hreiz ouzh ho klevet, — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 146.)
   • Tridal a ra hor c’halon en hor c’hreiz ouzh da glevet, — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 147.)
   • E galon a dride en e greiz, — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 110.)

Gerioù kevrennek

• kreizennañ
• kreizdouarel

• kreiz-kêr
• kreiznoz

• kreizon
• tenn-kreiz

Deveradoù

• a-greiz
• da-greiz
• dargreiz
• digreizennañ

• e-kreiz
• eus-kreiz
• kreizañ
• kreizenn

• kreizennadur
• kreizennañ

• kreizennerezh
• kreizennet

Troidigezhioù

matematik

• alamaneg : Mittelpunkt ^(de)
• esperanteg : mezo ^(eo) , mezpunkto ^(eo)

• galleg : milieu ^(fr)
• saozneg : midpoint ^(en)

Daveoù

Roll an daveoù :

• ^[1] : Lexique Étymologique des termes les plus usuels du Breton Moderne