tostaat : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
dilec'hiañ |
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
||
Linenn 16: | Linenn 16: | ||
{{-ES-}} |
{{-ES-}} |
||
* [[pellaat]] |
* [[pellaat]] |
||
====[[divinadelloù|Divinadelloù]]==== |
|||
* ''Petra a rez a-raok antren en ti ? - '''Tostaat''' dezhañ.'' {{mammenn|TBP3|329}} |
|||
{{-tro-}} |
{{-tro-}} |
Stumm eus an 15 Meu 2013 da 21:43
Brezhoneg
Etimologiezh
Verb
tostaat /tosˈtɑːt/ (displegadur)
- verb kreñv dieeun Lakaat da vout tostoc'h.
- Tostaat da unan bennak, ouzh unan bennak.
- verb gwan Dont tostoc'h.
- Ne welit ket e tostaont ouzh ar penn all ? — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 85.)
- Job a oa tostaet. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 32.)
- Ya ! fiñval a rae ar sklerijenn war vantell ar siminal, ha tostaat a rae didrouz ouzh tal ar gwele. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 52.)
Gerioù enepster
Divinadelloù
- Petra a rez a-raok antren en ti ? - Tostaat dezhañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 329.)