skeiñ : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
||
Linenn 25: | Linenn 25: | ||
====Krennlavaroù==== |
====Krennlavaroù==== |
||
* ''An amzer a dro<br>An Ankou a '''sko''''' |
* ''An amzer a dro<br>An Ankou a '''sko''''' |
||
* ''Ret eo '''skeiñ''' war an houarn keit ma vez tomm'' |
* ''Ret eo '''skeiñ''' war an houarn keit ha ma vez tomm'' |
||
* ''Ret eo '''skeiñ''' war an tomm pa vez ruz an houarn'' |
* ''Ret eo '''skeiñ''' war an tomm pa vez ruz an houarn'' |
||
Stumm eus an 13 Gwe 2012 da 07:16
Brezhoneg
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)
Verb
skeiñ /ˈskɛĩ/ (skoet an anv-gwan-verb anezhañ) (displegadur)
- Reiñ taolioù.
- Erruout a ra e-tal ar c'hastell hag e sko war an nor. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 15.)
- Pa voe skuizh o skeiñ e paouezas. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 202.)
- skeiñ un den, pa gomzer eus ur c'hleñved, ur boan
- ...hemañ oc'h eoniñ, skoet gant an droug-sant, henhont gant trouskennoù ha goulioù spontus, un heug hag ur rukun sellout outo ! — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 54.)
- skeiñ gant ul loen, gant un den
- Biskoazh gant ki n’am eus bet skoet, — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 242.)
- skoet
Troioù-lavar
Troiennoù keñveriañ
Krennlavaroù
- An amzer a dro
An Ankou a sko - Ret eo skeiñ war an houarn keit ha ma vez tomm
- Ret eo skeiñ war an tomm pa vez ruz an houarn