zo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Furm verb

zo /zo/ Stumm eus ar verb bout, pe bezañ, pa vez ar rener a-raok ar verb.

  1. e-barzh lavarennoù eeun
  2. gant un anaforenn
  3. e-lec'h ez eus
  4. da zigeriñ ul lavarenn-stag, gwelout a zo
    • Neb zo laouen gant bara sec’h A gav da beuriñ e pep lec’h.

Troiennoù deveret

Krennlavarioù

Troidigezhioù


Esperanteg

Anv-kadarn

Troad unander liester
nominativ zo zoj
akuzativ zon zojn

zo /ˈzɔ/

  1. Anv al lizherenn z.