teodad

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn teod hag al lostger -ad.

Anv-kadarn

teodad /ˈtɛwdat/ gourel (liester teodadoù)

  1. Taol teod ; komz flemmus, droukkomz
    • Ne gredit ket kinnig dezhañ un anduilhenn. (Ha c'hoazh merc'hed Gwitalmeze, un deiz, a ginnigas unan d'ar Pab, o soñjal, douetus-bras, e ve pardonet evel se aesoc'h o gwall deodadoù. — (Mab an Dig, Rondel Goz Sandrione, Bleun-Brug, niv. 96, Genver-C'hwevrer 1957, p. 8.)
    • Hag adarre ! An teodad ne blijas ket da Yun. Kinnig a reas sevel. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 38.)

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Notenn

Troidigezhioù