tennin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar tenn-, pennrann ar verb tennañ, hag an dibenn-ger -in

Furm verb

tennin /ˈtɛnːĩn/

  1. Furm ar verb tennañ e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
... [...], hag eveljust mont a rae diouzhtu e gouez : « Nom de va ene ! emezañ, un dro bennak korreoù a dennin diouzhit, spier daonet a zo ac'hanout ! » — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 48.)

Troidigezhioù