tapas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar tap-, pennrann ar verb tapout, hag an dibenn-ger -as.

Furm verb

tapas /ˈtapːas/

  1. Furm ar verb tapout e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ
Neuze Herve a dapas eur skaon, Matilin a grapas warni, hag a zistagas ar penn-baz. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 105.)
Ar gevnidenn a dapas ar roñfl en he gwiad dir. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 37.)
Tennañ a reas e yalc'h eus e c'hodell gleiz hag ur pezh pevar real a dapas anezhi. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 19.)

Troidigezhioù