stouiñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn stou hag al lostger -iñ.

Verb

stouiñ /ˈstuːĩ/ verb gwan (anv-gwan-verb : stouet) (displegadur)

  1. Plegañ ar c'horf, pe ul lodenn eus ar c'horf (kein, penn) war-raok
    • <skouer.>

stouiñ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Kas war-draoñ ha war an araog ul lodenn eus ar c'horf

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù