spi

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Difetisaet eus ar ger krennvrezhonek spiaff a zo aet da spiañ e brezhoneg a vremañ. Amprestet digant ar galleg kozh espier hag a zo a orin germanek.[1]
(Furm verb) Savet diwar spi-, pennrann ar verb spiañ, hep dibenn-ger.

Anv-kadarn

Personadur ar spi (1) : Spi en un toullbac'h a zic'hoanag, taolenn gant Evelyn De Morgan.

spi /ˈspiː/ gourel (liester spioù)

  1. Kredenn e c'hello ar pezh a c'hoantaer dont da wir.
  2. (en e furm lies peurliesañ) Traped antellet da unan bennak.

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troidigezhioù

Kredenn e c'hello ar pezh a c'hoantaer dont da wir
Traped antellet da unan bennak

Furm verb

spi /ˈspiː/

  1. Furm ar verb spiañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb spiañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.

Daveoù

Roll an daveoù :