soner

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar son-, pennrann ar verb seniñ, hag an dibenn-ger -er.

Anv-kadarn

soner /ˈsɔ̃ːnɛr/; liester : sonerien.

  1. Den a son.
    • Mezv eo ar soner binioù.

Furm verb

soner /ˈsɔ̃ːnɛr/

  1. Furm dic'hour ar verb seniñ en amzer-vremañ an doare-disklêriañ.