setu me
Brezhoneg
Etimologiezh
Troienn adverb
setu me /Distagadur ?/
- Troienn-diskouez.
- Setu me barnet d'ar marv — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 143.)
- Setu me nec'hetoc'h eget biskoazh. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 116.)
- Setu me evel un anduilhenn . — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 102.)
- Sevel a riz goustadik var ar c'hleuz, diskenn a riz goustadikoc'h c'hoaz, ha setu me var an hent braz. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 116.)
- Hag evitañ da vezañ marc’h e lare ennañ e-unan: Setu me tapet!...“ — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 143.)
- Chetu mé . — (Guillevic ha Le Goff, Grammaire bretonne du dialecte de Vannes, Lafolye, 1902, p. 31.)
- "Ac'hanta, roue," emezañ, "setu me amañ ; petra a zo d'ober ?" — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 47.)
- Setu me bremañ paeet ganin da Zoue an hanter eus va dle... — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 22.)
- Setu me, plac'hig koant, emezañ da Rozenn. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 129.)