rin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Henvrezhoneg

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger kumun d'ar yezhoù keltiek ha germanek (galianeg, predeneg, gouezeleg, goteg, norseg...).
Testeniekaet en henvrezhoneg (rin) [1].
Da geñveriañ gant ar gerioù rhin en kembraeg, rún en iwerzhoneg, runo- en galianeg.

Anv-kadarn

rin gourel, liester rinoù

  1. Gouizigiezh kuzh.
    <skouer>.

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troidigezhioù

Daveoù

Verb


Stumm-verb, gwelout grin