ranca

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Esperanteg

Etimologiezh

Ger savet diwar an alamaneg ranzig, ar galleg rance, an nederlandeg rans, ar saozneg rancid, hag al lostger -a a dalvez da sevel an anvioù-gwan.

Anv-gwan

Troad unander liester
nominativ ranca rancaj
akuzativ rancan rancajn

ranca /ˈran.tsa/

  1. Boutet.