prestik

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant «prest» hag an dibenn-ger bihanaat « -ik ».

Furm adverb

prestik /'prestik/

1. (Adverb amzeriañ:) E berr amzer, goude ur pennadig.
   • Gant an amzer da zont peurvuiañ:
     • Penaos e ra ma breur? emezañ. -Mat a-walc'h, dre c'hras Doue ; prestik e kerzho hep flac'hioù. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 15.)
     • — Ma ! Met hastomp buan neuze, rak ar briñsez a oar dija a' teus digoret warnon, ha prestik ec'h erruo. [...] ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 46.)
     • ... prestik e vo gwelet [Satanaz] em istor, kroc'hen, eskern, hag all... — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 48.)
     • Prestik e tigouez e toull unan eus doriou an ifern. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 151.)
   • Gant an doare-divizout:
   • Gant an amzer-dremenet (en doare-danevelliñ):
     • Glaouerien a deuas da dremen prestik goude. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 206.)
     • Prestik ez ay koan war an tan. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 107.)

Gerioù heñvelster

• a-barzh pell
• bremaik
• dizale
• emberr
• hepdale
• tuchant

Deveradoù

• dambrestik

Troioù-lavar

• prestik goude

Troidigezhioù

• galleg : bientôt ^(fr)
• saozneg : soon ^(en)