prestan

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar prest-, pennrann ar verb prestañ, hag an dibenn-ger -an

Furm verb

prestan /ˈprestãn/

  1. Furm ar verb prestañ e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
− « N'eus kement-se ebet, Job, nemet jentil on kement-se, pa brestan deoc'h va bag... » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 102.)

Troidigezhioù