pardono

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar pardon-, pennrann ar verb pardoniñ, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

pardono /parˈdɔ̃ːno/

  1. Furm ar verb pardoniñ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
« [...]. Diwallit diouz hoc'h enebourien, rak hini ebet anezo ne bardono d'eoc'h. [...] ». — (Jakez Riou, Troiou-Kamm Alanig al Louarn II, Gwalarn niv. 97, Kerzu 1936, p. 25.)

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Esperanteg

Etimologiezh

Savet diwar pardoni, « pardoniñ », hag al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad unander liester
nominativ pardono pardonoj
akuzativ pardonon pardonojn

pardono /par.ˈdɔ.nɔ/

  1. Pardon.