oar

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus goar, kemmet.

Eus bezañ.

Furm verb 1

oar /ˈwɑ:r/

Furm kemmet « goar », eus ar verb « gouzout ».
war-lerc'h a
- Me a oar piv out.
- Kenta medesin. — Ni a oar gwelloc'h egedoc'h, 'michañs, p'eo gwir ez omp medesined dre hor micher. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 22.)
- — « Arabat ober goap. Me a oar petra on, pell a zo, [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 131.)
- Ha neuze me a oar a-walh ez on bet a re ganit-te ordinal. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 189.)
- Red e vez d'an den beza sturiet gang unan hag a oar. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 498.)
- Ar vartoloded a oar en em lardañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 24.)
- Kreiz ar goañv e oa, ha c'hwi oar mar yud an avel d'ar c'houlz-se war hon aodoù. — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 38.)
en troiennoù evel Doue 'oar, ha me 'oar, piv a oar?
war-lerc'h e
- Bremañ e oar ar wirionez.
war-lerc'h ne:
- ne oar
war-lerc'h ma
- Houmañ, evel ma oar an holl, ne blije ket dezhi ar veleien rak ar vrud o devoa neuze da vezañ o klask he diskarañ. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 69.)
war-lerc'h pa
- Dogan kontant pa oar a ya d'ar Baradoz raktal;
  Dogan kontant pa ne oar ket a ya d'ar Baradoz d'ar red. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 312.)