oant
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .
Furm verb
oant /ˈwãɲ(t)/
- Furm ar verb bezañ e trede gour lies an amzer-dremenet ledan, furm tremenet eo, en doare-disklêriañ.
- Gwechall-goz e oa eun tad hag eur vamm ; a ouenn uhel e oant hag an eil a varvas goude egile, [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 3.)
- Pa oant skuizh oc'h en em lardañ e oant aet o-daou da roulañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 19.)
- Holl e oant deut dre ma vijent galvet dre o anv, nemet an êgl. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 142.)
- Furm tremenet emañ.
- A-us da ur stêr vras e oant neuze, hag e lâras : [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 145.)