louzoù

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (lousou).
Da geñveriañ gant ar strollderioù llysiau en kembraeg, losow en kerneveureg.[1]
Ar henliester un unanderenn henvrezhoneg *lus, da dostaat ouzh les en kerneveureg ha lus en iwerzhoneg. Dont a rafe diwar ur ger keltiek *lussu-, a zeufe eus ur stumm indezeuropek *h₁ludʰ-tu-, deveret eus ar verb *h₁leudʰ- « fiñval », heñvel ouzh luid « eas, yeas » en heniwerzhoneg, lēodan « kreskiñ » en hensaozneg, līberi « bugale » en latin, ródhati « a gresk » ha vīrúdh- « plant, struzh » en skañskriteg.[2]

Anv-kadarn

louzoù /ˈluː.zu/ benel strollder, (liester louzeier, unanderenn louzaouenn)

  1. Plant geotennek.
    Louzoù fall.
  2. Legumaj, plant geotennek mat da zebriñ rann pe rann anezho. Lavaret a reer ivez louzoù-kegin, louzoù-pod.
    Bewañ diwar louzoù-kegin.
  3. Remed.
    N'eus na louzoù, na remed.
    Hag ez eo deut gantit al louzoù evit hon zad? -Ya avat, deuet eo ganen al louzoù. KAB 3/92
    ... diskouez eta al louzoù mar emañ ganit. KAB 3/92 (Ur ger unan e seblant bezañ amañ)

Doareoù-skrivañ all

En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet lousoù, lousaouenn.

Stummoù rannyezhel

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 476-77.
  • [2] : Nicholas Zair, The Reflexes of the Proto-Indo-European Laryngeals in Celtic, Leyden, Brill, 2012, p. 50.