lenner

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Al lenner, livadur gant Claude Monet. (1)

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Diwar « lenn- », pennrann ar verb « lenn », hag al lostger « -er ».
(Furm verb) Diwar lenn-, pennrann ar verb lenn, hag an dibenn-ger -er

Anv-kadarn 1

Unander Liester
Gourel lenner
/ˈlɛnː.ɛr/
lennerien
/lɛ.ˈnɛ.rjɛn/

pe lennerion
/lɛ.ˈnɛ.rjɔ̃n/

Benel lennerez
/lɛ.ˈneː.res/
lennerezed
/le.ne.ˈreː.zet/

lenner /ˈlɛnː.ɛr/ gourel (liester lennerien, lennerion)

  1. Den a lenn.
    • Evit roiñ d'al lenner un tammig anaoudegezh eus doareoù al lec'h ma'z on genidik [...]. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 53.)
    • Goude adwelout an droidigezh-mañ, ur wech ouzhpenn, diwar an testennoù diwezhañ-embannet eus ar Reolenn, e kredomp kinnig al labour-mañ d'al lennerion [...]. — (Sant Benead - Reolenn ar venec'h, Studi hag Ober, 1974, p. I.)

Troidigezhioù

Anv-kadarn 2

lenner /ˈlɛnː.ɛr/ gourel (liester lennerioù)

  1. (Stlenneg) Ardivink a dalvez da lenn roadennoù diwar ur skor ha d'o lakaat en urzhiataerez.
  2. (Stlenneg) Meziant a ra al labour-se.

Deveradoù

Troidigezhioù

Furm verb

lenner /ˈlɛnːɛr/

  1. Furm dic'hour ar verb lenn en amzer-vremañ an doare-disklêriañ

Troidigezhioù