kromm

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : Kromm

Brezhoneg

Etimologiezh

Da geñveriañ gant ar c'hembraeg crwm, an henvrezhoneg crum, an iwerzhoneg crom.
Amprestet pell-pell 'zo digant an hensaozneg crumb (sellet ouzh an alamaneg krumm).[1]
Anavezet evel anv-tiegezh : (Le) Crom.

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen kromm
Derez-uheloc'h krommoc'h
Derez-uhelañ krommañ
Derez-estlammiñ krommat

kromm /ˈkrɔ̃mː/

  1. N'eo ket eeun na sonn, ha na c'hoarvez ket eus linennoù eeun.
    • ur fri hir ha kromm hañval doc’h un divoucher gouloù. — (Loeiza ar Meliner, Ar bont er velin, 1938.)
    • hag e gein un tammig kromm. — (Frañsez Jaffrennou, Ur wech e oa...ur c'hrennard, un deskard, ur soudard, 1944, p. 54.)
    • Gwillaouig kromm zo glac’haret [...]. — (Melinerez Pontaro, er Barzhaz Breizh.)

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :


Anv-kadarn

kromm /ˈkrɔ̃mː/