kredit

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « kred- », pennrann ar verb « krediñ », hag an dibenn-ger « -it ».

Furm verb

Kemmadur Furm
hep kredit
dre vlotaat gredit
dre c'hwezhañ c'hredit
dre galetaat digemm
amreizh digemm

kredit /ˈkreːdit/

  1. Furm ar verb krediñ en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb krediñ en eil gour lies an doare-gourc'hemenn.