koll

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Verb

koll /ˈkɔlː/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : kollet) (displegadur)

  1. Mont tra pe dra digant un den
  2. koll e hent
  3. koll e benn, e spered:
  4. koll e skiant, e skiant-vat : koll e spered
  5. koll ul lagad
  6. koll e vrezhoneg
  7. koll amzer, koll e amzer
  8. koll e boan
  9. koll sont
  10. koll ur bugel: moumounañ ur bugel betek re:
  11. Mervel den pe zen digant un den:
    • Koll e dud, koll ur bugel
    • koll e vuhez : mervel
    • koll e enor: bezañ dizenoret
  12. mont da goll : bezañ kollet
  13. chom da goll: chom da vreinañ, pa gomzer eus legumaj, boued
  14. koll ar gwel eus un den

Deveradoù

Krennlavarioù

Rimadell

  • Yec'hed deomp holl, Hemañ zo 'vont da goll!


Troioù-lavar

Troidigezhioù

Anv-kadarn

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Krennlavarioù

  • Pa erru ur c'holl en ti
    Ez erru daou pe dri

Troidigezhioù

Anv-gwan

koll

  1. O koll:

Troidigezhioù