kof

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .
Kof ur vaouez brazezet.

Anv-kadarn

kof /ˈkofː/ gourel (furm vihanaat : kofig, liester kofoù)

  1. Lodenn eus ar c'horf-bras m'emañ ar bouzelloù.
  2. kaout leizh-kof, poan-gof, red-kof

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Krennlavarioù

  1. ... nao blavez kraza a ia gant eur sourrad avel. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 280.)
    • An naon zo dishegar, Ur c'hof ilboet a zo bouzar. — (A.-E. Troude, Nouveau Dictionnaire pratique Breton-Français du dialecte de Léon, p. 803.)


Troidigezhioù

Gwelet ivez

  • Ar pennad « kof » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia