klenkañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan klenk hag al lostger -añ.

Verb

klenkañ/ˈklẽŋkã/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : klenket) (displegadur)

1. Lakaat (un dra bennak) klenk ; renkañ
   • Me am-eus bet eur voest vrao da glenka ma gwalinier. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 54.)
   • Klenket e voe gant kalz a boan ar varrikenn e-barz ar c'hao. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 37.)
2. Dastum, pakañ un dra bennak
   • <skouer.>
3. (Dre astenn-ster) Kuzhat un dra bennak
   • — [...] : klenk ar c'horf en un tu bennak, ha me az paeo mat. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 202.)

Troioù-lavar

• klenkañ un dra bennak ouzh unan bennak : kuzhat un dra bennak ouzh unan bennak

Gerioù enepster

• disklenkañ

Troidigezhioù

• galleg : arrimer ^(fr)
• galleg : cacher ^(fr)
• galleg : ranger ^(fr) (avec soin)