kevan

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diouzh ar c'hrennvrezhoneg coffan. Kar d'ar c'hembraeg cyfan.

Anv-gwan

kevan

  1. A denn d'an holl, d'un hollad elfennoù.
    <skouer>.
  2. Klok, na vank netra, elfenn ebet dezhañ.
    <skouer>.

Gerioù heñvelster

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù