kentañ ma c'hallo

Savet gant kentañ ha ma c'hallo (eus ma ha gallo).

kentañ ma c'hallo

1. • Patern. — [...]; rak se, deuit davedon kenta ma c'helloc'h adarre ha pa vefe emberr e vefe ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 46.)
   • Neuze, Onenn, kempenn kambr an ostized evitañ kentañ ma c'helli. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 64.)
   • Kentañ ma c'hallin ez in da Lannuon. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 243.)