kalvo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Finneg

Etimologiezh

Eus ar ger kent-ouraleg *kaĺwV ‎(« kroc'henenn »). Kar d'ar ger hungarek hályog.

Furm verb

kalvo /Distagadur ?/

  1. Film.
  2. (Korfadurezh) Kroc'henenn.
  3. Luc'hvann.