junko

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Esperanteg

Etimologiezh

Diwar an anv skiantel juncus, « broen », hag al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad unander liester
nominativ junko junkoj
akuzativ junkon junkojn

junko /ˈjun.kɔ/

  1. Broen.