ju

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Esperanteg

Etimologiezh

Diwar ar svedeg ju, « seul ».

Adverb

ju /ju/

  1. Seul (implijet dirak pli pe malpli e lodenn gentañ an droienn).
    ju pli proksime al la naturo, des pli bone., « Seul dostoc'h ouzh an natur, seul welloc'h. » - N.V. Gogol, La revizoro, troet diwar ar rusianeg gant L.L. Zamenhof.

Gwelet ivez