intañv

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ar ger krennvrezhonek eintaff, kar d'ar ger heniwerzhonek ein-tam, « paotr yaouank kozh », a vefe deuet eus ur ger keltiek *oino-tamo « e-unan-penn », derez-uhelañ *oino-, « unan, e-unan ». Sellet ouzh un, unan, itron...[1]

Anv-kadarn

gourel benel
unander intañv intañvez
liester intañvien intañvezed

intañv /ˈĩntãw/ (liester : intañved, intañvien)

  1. Den a zo marvet e bried digantañ.
  2. Chom, menel intañv:


Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :