horolaj

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger amprestet digant galleg ar Grennamzer (oriloge).
Meneget er C'hatolikon (horollog).

Anv-kadarn

horolaj /o.ˈroː.laʃ/ gourel (gourel pe benel e Geriadur Al Liamm, 2014) ; (liester : horolajoù)

  1. Eurier bras a vez en tiez (pe ouzh savadurioù zo) hag a c'hall seniñ peurliesañ
    • Pa son an horolaich, ar verc'hes saludit,
    Hac evellen doc'h eal en em recommandit :
    AEl Doue, ho pêt sourci ac'hanon-me brema
    Hac en heur ar maro pa zin eus ar bed-ma. — (Charlez ar Brizh, Heuryou brezounec ha latin, 1827, p. 182.)

Stummoù all

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù