hirta

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Esperanteg

Etimologiezh

Diwar al latin hirtus hag al lostger -a a dalvez da sevel an anvioù-gwan.

Anv-gwan

Troad unander liester
nominativ hirta hirtaj
akuzativ hirtan hirtajn

hirta /ˈhir.ta/

  1. (Blev) A-fuilh.