henozh

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Adverb

henozh /ˈhẽːnɔs/

1. En noz-mañ, emberr da noz.
   • "Fin zo 'vit henozh," eme an hini marv da C'hrida. ... — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 43.)
   • ..., a soñjas adarre ar voereb, « pe e vefe henozh ul loar he sklerijenn gamm. ...» — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 51.)
   • « A ! Lom, c'hwi hoc'h eus huñvreet henozh e teñzorioù, e palezioù leun a aour, a berlez hag a vein prizius, [...]. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 74.)
   • - Henozh, emezañ, e vezo skorn du. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 48.)
   • Henoz e teuio d'az kerc'hat. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 233.)

Gerioù heñvelster

• fenoz

Troioù-lavar

• noz a henozh

Troidigezhioù

• galleg : ce soir ^(fr) , cette nuit ^(fr)