gwern

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : Gwern

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (guern, guaern).
Meneget er C'hatolikon (guern).
Da geñveriañ gant ar gerioù gwern(en) en kembraeg hag en kerneveureg, fearn en iwerzhoneg, uerna en galianeg.
Anavezet evel anv-tiegezh : guern, guernic, Kervern. Gwelet ivez an anv gallek Verne.

Anv-kadarn 1

Gwern e Burgwald en Alamagn.

gwern /ˈɡwɛrn/ strollder (unanderenn gwernenn)

  1. Gwez uhel (Alnus). Kreskiñ a reont war glann ar stêrioù, al lennoù hag er geunioù.

Deveradoù

Troidigezhioù

Anv-kadarn 2

Gwern vras ur vag.

gwern /ˈɡwɛrn/ benel (liester gwernioù, gwerni)

  1. Peul uhel pe uheloc'h e prenn pe e metal. Delc'her a ra delezioù, gouelioù ha fardoù ur vag.
    • Doanius stad un den lezet en donvoren ur vag ha n'eus enni na gwern, na stur, na gouel, na roeñv, na nadozenn-vor, na bevañs... SAAQ 89
    • Gwevn e izili, Bilzig a grape gant ar wern beteg he beg ; [...]. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 107.)
    • Hini sant Jozeb, eus Priel, ruz-tan hag aour, ken tev ha ken hir an troad anezhañ ha gwern ur gobar, a oa lorc'h ar barrez. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 52.)
    • Ur wern gant funioù a-zistribilh a save, kosteziet, a-us d' ar mor. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 408.)
    • [...] an houlennoù tost da lammat dreist d'ar wern vras. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 22.)

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù


Anv-kadarn 3

gwern /ˈɡwɛrn/ benel (liester gwernioù)

  1. Geun.
    • <skouer>.

Troidigezhioù

Gwelet ivez

  • Ar pennad « gwern » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia