gwelot

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gwel-, pennrann ar verb gwelet, hag an dibenn-ger -ot.

Furm verb

gwelot /ˈɡweːlot/

  1. Furm ar verb gwelet en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
— Taolit ho martoloded aze er vasin an eil goude egile, hag e welot penaos e vezint goude. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 50.)

Gerioù heñvelster

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù