gwell

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : gwel

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet en henvrezhoneg guel.
Meneget er C'hatolikon (guell).
Da geñveriañ gant ar gerioù gwell e kembraeg hag e kerneveureg.
Deuet eus ar c'helteg *wellos, eus ur wrizienn indezeuropek *uelh₁- « fellout, youliñ », miret evel vouloir « fellout » e galleg, well « avat, ervat » e saozneg ha vára « gwell(oc'h) » e sañskriteg.[1][2]

Anv-gwan

gwell /ˈɡɥɛlː/

  1. derez-uheloc'h an anv-gwan mat; gwelloc'h.
  2. bezañ gwell un dra gant un den :
    • Ur banne dour zo gwell ganin.
  3. bezañ gwell gant unan bennak ober un dra:
  4. gwell a se

Krennlavarioù

Deveradoù

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnenez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 303.
  • [2] : Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Leyden, Brill, 2009, p. 411.




Adverb

gwell /ˈɡɥɛlː/

  1. derez-uheloc'h an adverb mat; gwelloc'h.
  2. gwell a se


Kembraeg

Etimologiezh

Sellet ouzh an etimologiezh e kevrenn ar brezhoneg.

Anv-gwan

gwell /ˈɡwɛɬ/

  1. Derez-uheloc'h an anv-gwan da; gwelloc'h.
    • Mae'n well gennyf fynd
      Gwell ganin mont.
    • Mae well 'da fi ddawnsio na chanu.
      Gwell ganin dañsal 'vit kanañ.
    • Well i chi beidio .
      Gwelloc'h deoc'h chom hep ober.
    • Gwell yw llaeth Cymru na chwrw Lloegr.
      Gwell eo laezh Kembre eget bier Bro-Saoz.