gwelent

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gwel-, pennrann ar verb gwelet pe gwelout, hag an dibenn-ger -ent

Furm verb

gwelent /ˈɡɥeˈlẽɲ(t)/

  1. Furm ar verb gwelet/gwelout e trede gour lies an amdremened, en doare-disklêriañ
Euz ar park balan e teue an tennou, her guelet a reant, mez ne velent den ebed... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 91.)
Ne welent ket a wad pelloc'h eget eno. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 17.)
Al laeron souezhet dre ma klevent c'hoarzhin ken tost dezhe ha na welent netra, [...]. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 32.)
— [...]. Dre an nor digor e welent mogerioù ar porzh en tu all d'an aber [...]. — (Ronan Huon, Ar Gwennili-mor, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 407.)

Troidigezhioù