gwashaat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan gwazh hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at), gant ur c'hemmadur dre galetaat

Verb

gwashaat /ɡwaˈsɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : gwashaet) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Mont gwashoc'h (diwar-benn an dud, stad o c'horf, o yec'hed)
  2. Mont war washaat : dont da vezañ klañvoc'h
  3. Dont da vezañ gwashoc'h (diwar-benn ar c'hleñvedoù)
  4. Dont da vezañ treutoc'h
  5. Dont da vezañ gwashoc'h, rustoc'h (diwar-benn an amzer a ra, ar mor)
  6. Dont da vezañ gwastet gant ur c'hleñved bennak (diwar-benn ar frouezh, al legumaj)
  7. Dont da vezañ gwashoc'h (diwar-benn arvezioù ar vuhez, ar gevredigezh)

II. verb kreñv eeun

  1. Lakaat (un dra bennak) da vout gwashoc'h (diwar-benn ar poanioù, ar c'hleñvedoù, ar santadurioù)
  2. Lakaat (unan bennak) da vout droukoc'h (diwar-benn an dud)
  3. (Dre astenn-ster) Lavaret droug diwar-benn (unan bennak)

Troidigezhioù