gwanded

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan gwan hag al lostger -ded.

Anv-kadarn

gwanded /ˈɡwãn.det/ hollek benel

  1. Stad unan a zo gwan.
    • N em ziskouez a rae, e du pe zindan liv, er c'helouennoù-giz a ra d'ar merc'hed huanadiñ ha d'ar wazed digareziñ gwanded Adam e Baradoz an douar. — (Pêr-Jakez Heliaz, Divizou eun amzer gollet, Emgleo Breiz, 1966, p. 15.)
    • Ar wanded, ar baourentez, an diaesterioù hag an heskinerezh a redi ar Vrezhoned da vezañ speredekoc'h, barrekoc'h ha gwevnoc'h eget ar galloud a glask o flastrañ. — (Gwenael Maze, Un den dieub, Roparz Hemon hag ar Stad, Aber, niv. 2, diskar amzer 2000, p. 66.)

Troidigezhioù