graimp

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gra-, pennrann ar verb ober, hag an dibenn-ger -imp.

Furm verb

graimp /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb ober e kentañ gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
— Paotred, hor breudeur o zo e krok ouc'h ar republikaned ; ha chom a raimp-ni aman ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 15.)
Herve. — [...], ha poania a raimp da lakat an traou da drei hervez ho c'hoant. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 4.)
Kenta medesin (da Herve). — Ober a raimp d'an aotrou evel m'eo dleet hag hervez hor gouiziegez. — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 18.)
Eman an Ankoù o c'hoari en-dro deomp ; mont a raimp gantan ma pad an traoù. — (Jakez Riou, Lizer an hini maro, Emgleo Sant Iltud, 1925, p. 3.)

Stummoù rannyezhel

Troidigezhioù