gouvezfet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar gouvez-, pennrann ar verb gouvezout, hag an dibenn-ger -fet

Furm verb

gouvezfet /ɡuˈvezfet/

  1. Furm ar verb gouvezout en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
— [...]. Gwelet a refet traoù ha na ouvezfet ket petra e vezont, met pa zistrofet, me o disklerio deoc'h. [...] ! — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 180.)
Pa glevfet ar Marv o skoiñ war ho tor, da greiznoz, neuze e krenfet, abalamour na ouvezfet ket evit piv e sko. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 105.)

Troidigezhioù