goloet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar golo-, pennrann ar verb goleiñ, hag an dibenn-ger -et

Furm verb

goloet /ɡoˈloː.et/

  1. Anv-gwan-verb ar verb goleiñ
  2. goloet a un dra
  3. goloet gant un dra
    • Ar mogerioù a oa goloet gant pezhioù aour ha mein fin, peb eil renkad, hag al leur-zi a oa graet gant pezhioù ugent real. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 155.)
    • War lezenn an hent delioù an drein hag ar raden a oa goloet gant un troc'had poultr gwenn. — (Ronan Huon, AR GWENNILI-MOR, Al Liamm niv. 77, Du-Kerzu 1959, p. 408.)
  4. Furm ar verb goleiñ e trede gour unan an doare-gourc'hemenn
    • <skouer.>

Troidigezhioù