glaouriñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn glaour hag al lostger -iñ

Verb

glaouriñ /ˈɡlɔwrĩ/ verb gwan (displegadur)

  1. Glaourenniñ
  2. Kaout c'hoant bras da evañ pe da zebriñ un dra bennak (ha rankout tremen gant e c'hoant peurvuiañ)

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troioù-lavar

Troidigezhioù