garidenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

garidenn /ɡaˈriːdɛn/ benel (furm vihanaat : garidennig, liester : garidennoù)

  1. Riboul toullet gant loened zo en douar
    • Kontañ 'rae dirazon – me oa yaouank neuze – e oa bepred eneoù tud varv, en poan, e-barzh garidenn ar maner. — (w:Erwan Berthou, p. Erwan Berthou]], En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985.)

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù