fallgaloniñ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-kadarn fallgalon hag al lostger -iñ.

Verb

fallgaloniñ /falɡaˈlɔ̃ːnĩ/ verb gwan (anv-gwan-verb : fallgalonet) (displegadur)

1. Koll kalon
   • Koulskoude, Monika, elec'h fallgaloni, o welet en peseurt toull e oa kouezet, a glaskas an tu da wellât he gwaz. — (Yann-Vari Perrot, Erwan ar Moal, Bue ar Zent, Montroulez, 1912, p. 331.)

Stummoù rannyezhel

• fallgalouniñ (e gwalarn Breizh)

Deveradoù

• fallgalonadenn
• fallgalonus

Liamm war-du al lec'hienn Devri

• fallgaloniñ v. intr. Perdre courage, se décourager, se rebuter.

Troidigezhioù

• galleg : se décourager ^(fr)